.jpg)
استالین، الکسی رایکوف، لو کامنف و گریگوری زینوویف در سال 1925م
هر سه بعدها با استالین درگیر و در جریان پاکسازی بزرگ اعدام شدند
[1]. آلن وود،
استالین و استالینیسم، ترجمه محمد رفیعی‌مهرآبادی، تهران، خجسته، چ چهارم، 1400، صص 1-20.
[2]. مارتین ایمیس،
استالین مخوف، خنده و بیست میلیون، ترجمه حسن کامشاد، تهران، نی، 1382، ص 155.
[4]. سایمن سیبیگ‌من،
استالین جوان: از تولد تا انقلاب اکتبر، ج 1، ترجمه بیژن اشتری، تهران، نشر ثالث، چ ششم، 1400، صص 320-340.
[5]. ادوارد راژینسکی،
استالین، ترجمه آبتین گلکار، تهران، ماهی، چ هفتم، 1400، صص 100-120.
[6]. نوآ برلاتسکی،
تصفیه‌های گسترده استالینی، ترجمه شهربانو صارمی، تهران، نشر ققنوس، 1401، صص 22-30.
[8]. گنادی‌آندری‌یویچ زیوگانوف
، استالین و تجدد، ترجمه ابراهیم شیری و محمدعلی نجفی، تهران، روزآمد، 1399، صص 441-445.
[9].
آدولف هیتلر و جوزف استالین: دو رهبر درنده‌خو در طول جنگ جهانی دوم، ترجمه فرهاد ستارپور، تهران، ترنگ، 1398، صص 10-17.
[10]. بریتا بجورنلوند،
جنگ سرد، ترجمه مهدی حقیقت‌خواه، تهران، ققنوس، چ هفتم، 1399، صص 6-20.
[12]. بروف‌اس پولی،
توتالیتاریسم در سده بیستم: هیتلر، استالین و موسولینی، ترجمه وحید بزرگی، تهران، نشر قومس، 1402، ص 322.
[13]. ادوارد راژینسکی،
نخستین زندگینامه استالین: بر پایه اسناد جدید تکان‌دهنده پرونده‌های مخفی روسیه، ترجمه مهوش غلامی، تهران، اطلاعات، 1399، صص 917-920.
