امروز موقع صرف ناهار با «مارکداد» (رئیس بخش شرقی بیبیسی) نامه اعتراضیه را که بدون امضا خطاب به مدیر کل بیبیسی نوشته بودم به وی تسلیم کردم، و در مورد بی‌امضا بودن نامه هم توضیح دادم که: چون مایل نیستم به اعتراضات خود نسبت به بیبیسی جنبه رسمی بدهم لذا به ارسال همین نامه بی‌امضا اکتفا می‌کنم و معتقدم که متن آن به حد کفایت روشنگر رادیو بیبیسی به صورت عامل اشاعه نظرات مردی درآمده که آشکارا خواستار شورش همگانی برای سرنگون ساختن رژیم قانونی ایران است...
سه‌شنبه 3 اکتبر 1978 [11 مهر 1357]
"امروز موقع صرف ناهار با «مارکداد» (رئیس بخش شرقی بیبیسی) نامه اعتراضیه را که بدون امضا خطاب به مدیر کل بیبیسی نوشته بودم به وی تسلیم کردم، و در مورد بی‌امضا بودن نامه هم توضیح دادم که: چون مایل نیستم به اعتراضات خود نسبت به بیبیسی جنبه رسمی بدهم لذا به ارسال همین نامه بی‌امضا اکتفا می‌کنم و معتقدم که متن آن به حد کفایت روشنگر رادیو بیبیسی به صورت عامل اشاعه نظرات مردی درآمده که آشکارا خواستار شورش همگانی برای سرنگون ساختن رژیم قانونی ایران است. تا جایی که تصور می‌رود چنانچه برنامه‌های فارسی بیبیسی وجود نداشت، هرگز تبلیغات انقلابی خمینی نمی‌توانست ــ تا آن حد که فعلاً دیده می‌شود ــ توجه این همه شنونده را به خود جلب کند...».
مارکداد در جوابم گفت: «شما چطور از بیبیسی انتظار دارید در مورد واقعیتی به نام خمینی ــ که اینک به صورت یک عامل عمده در موازنه سیاسی ایران خودنمائی می‌کند ــ بی‌تفاوت بماند؟... و ضمن آن هم البته باید به این حقیقت اشاره کنم که، چون برنامه فارسی بیبیسی هرگز سخنان انقلابی خمینی را پخش نکرده، به همین دلیل نیز مواجه با نامه‌های متعددی از سوی ایرانیان بوده که بیبیسی را به عدم توجه نسبت به حرکت عظیم مردم در ایران متهم کرده‌اند و می‌گویند: چطور بیبیسی که خود را منادی دموکراسی و آزادی می‌داند، در مورد خواسته‌های مردم ایران اینطور بی‌اعتنا مانده است؟...»1"2
دیدار امام خمینی(ره) با مردم در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی در مدرسه رفاه
شماره آرشیو: 186-141ق
پی نوشت:
1. در اینجا باید متذکر شد که برخلاف آنچه شایع بود، رادیو بیبیسی هرگز هیچ‌گونه خبر و مطلب و تفسیری که بیانگر نیت واقعی شخص امام خمینی و متضمن دستورات اساسی ایشان جهت انقلابیون در ایران باشد، پخش نکرد. ولی البته ــ همانطور که از قول رئیس بخش شرقی بیبیسی نقل شده ــ چون وجود امام در آن زمان به عنوان یک واقعیت مطرح بود، پس الزاماً نام ایشان و اخبار مربوط به فعالیت‌ها و سخنرانی‌های ایشان در برنامه‌های فارسی بیبیسی می‌بایست وجود داشته باشد و به گوش این و آن برسد. همان‌گونه که در برنامه‌های غیر فارسی بیبیسی و نیز اکثریت قریب به اتفاق رادیوهای جهان نیز بیشتر مطالب به حوادث ایران و اقدامات امام اختصاص داشت. از سوی دیگر انبوه اسناد موجود در آرشیو خبرگزاری جمهوری اسلامی، دفتر مرکزی خبر، و بعضاً روزنامه‌های اطلاعات و کیهان (که حاوی مطالب پیاده شده از نوار برنامه‌های فارسی رادیو بیبیسی در طول چند ماهه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی است) بر این حقیقت گواهی می‌دهد که روند تبلیغاتی و خط القائی بیبیسی عمدتا‌ً به نفع احزاب، گروه ها و سازمان‌های ملی‌گرا بوده، نه اسلامی. و گردانندگان بیبیسی سعی داشته‌اند در مقابل جریان اسلام‌خواهی و رهبری امام خمینی، به نهضت انقلابی مردم ایران بیشتر رنگ ملی و ضد استبدادی بدهند و به طور کلی عناصر شاخص ملی‌گرا را به عنوان رهبر حرکت مردم مطرح سازند. تا جایی که حتی در شب 19 آذر 1357 نیز رادیو بیبیسی فقط اعلامیه دکتر سنجابی و جبهه ملی را به عنوان دعوت از مردم برای راهپیمائی روز تاسوعا پخش کرد، ولی از پخش اعلامیه آیت‌الله طالقانی و روحانیت مبارز برای راهپیمائی روز تاسوعا طفره رفت. ـ مترجم.
2. پرویز راجی، خدمتگزار تخت طاووس، ترجمه: ح.ا.مهران، انتشارات اطلاعات، چاپ اول: 1364، صص272-273. https://iichs.ir/vdcf.jdtiw6djygiaw.html
