... پس با این حساب‌ها کار انتخابات گرگان نیز در راه موفقیت لسانی به نظر رو به راه بود ولی علی سهیلی که مرد روز بود تا توانست از کارمندی ساده در وزارت امور خارجه خود را به مقام نخست‌وزیری برساند هیچ‌وقت پابند علایق گذشته نیست بلکه مراقب روزی است که دارد به کار نخست‌وزیری می‌پردازد. او تحت فشار آقای سیدضیاءالدین طباطبایی است که نماینده سیاست انگلیس می‌باشد و بی‌میل نیست در منطقه نفوذ...
«... پس با این حساب‌ها کار انتخابات گرگان نیز در راه موفقیت لسانی به نظر رو به راه بود ولی علی سهیلی که مرد روز بود تا توانست از کارمندی ساده در وزارت امور خارجه خود را به مقام نخست‌وزیری برساند هیچ‌وقت پابند علایق گذشته نیست بلکه مراقب روزی است که دارد به کار نخست‌وزیری می‌پردازد. او تحت فشار آقای سیدضیاءالدین طباطبایی است که نماینده سیاست انگلیس می‌باشد و بی‌میل نیست در منطقه نفوذ موروثی در ایران نامزد انتخاباتی تعیین نماید خصوصاً اینکه چندی قبل زلزله شدیدی در گرگان آمده بود که آقای سیدضیاءالدین کمک‌های مؤثری به مصیبت‌دیدگان آنجا نموده نفوذی به هم زده بود. بنابراین در کار انتخابات لسانی از مرکز تصمیم به کارشکنی گرفته شد چنان‌که انتخابات آنجا را عقب انداختند آن‌‌قدر عقب که لسانی را ذلّه نموده مأیوس سازند که خود از کار انتخابات آنجا مأیوس شود به همین جهت به مرحوم خسروی فرماندار گرگان که از موکلین من در ساری بود وقتی مراجعه می‌کردم چرا انتخابات گرگان شروع نمی‌شود لبخندی تحویلم می‌داد که باید دستور شروع از تهران به من رسد. از آن طرف نیز سر و کله مرحوم آقای سیدمحمدعلی شوشتری در گرگان پیدا شد که بدون داشتن زمینه‌ای خود را نامزد انتخابات آنجا نموده تبلیغات زیادی راه انداخته بود که نخست‌وزیر و وزیر کشور او را نامزد انتخابات در گرگان کرده کارش تمام است و لسانی کلاهش پس معرکه است. مدتی هم به این ترتیب به دستور سهیلی کار انتخابات آنجا را عقب انداختند تا زمینه‌ای برای شوشتری1 فراهم سازند اما نتیجه‌ای نبخشید.»2
ضیاءالدین طباطبایی (نخست‌وزیر) و جمعی از صاحب‌منصبان و عوامل کودتای سوم اسفند 1299
شماره آرشیو: 131013-275م
پی نوشت:
1. سید محمدعلی شوشتری در سه دوره یعنی 5، 16 و 18 از گرگان به نمایندگی مجلس انتخاب شد.
2. ابوالحسن عمیدی نوری، یادداشت‌های یک روزنامه‌نگار (تحولات نیم قرن اخیر تاریخ معاصر ایران از نگاه ابوالحسن عمیدی نوری)، به کوشش: مختار حدیدی ـ جلال فرهمند، ج2، تهران: مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، 1384، ص38. https://iichs.ir/vdcj.xeifuqemtsfzu.html
