بهشتی زیبا در برهوت که مملو از ماموران دولتی است و ما را به‌سمت خود می‌خواند. این توصیف یکی از دانشجویان از کاخ جوانان بود که جیمز بیل به آن اشاره کرده است. کاخهای جوانان دارای بودجه‌های کلانی بودند که مبلغ عمده آن از بودجه سری نخست وزیری تامین می‌شد و هیئت مدیره‌ای نیز برای آن در نظر گرفته شده بود اما نقطه اصلی را ساواک در اختیار داشت.
