به طور کلی در ماهها و روزهای منتهی به انقلاب اسلامی ایران دو دیدگاه کلی در واشینگتن در مورد ایران وجود داشت که یکی از این دیدگاهها را هایزر و دیگری را سولیوان در تهران نمایندگی میکرد، اما در این میان، آنچه کمتر به چشم میآمد اشتراک نظر میان این دو مأمور دولت آمریکا بود