24 بهمن 1342

اسدالله علم: بیش از چهل‌هزار دانشجوی ایرانی در خارج به سر می‌برند/ نظر شاه این است که اینها باید در ایران تحصیل کنند! روزنامه «اطلاعات» نوشت: اسدالله علم، نخست‌وزیر، در مسافرت اخیر جنوب، پیرامون مسائل مختلف مملکتی در دانشگاه پهلوی شیراز سخنرانی کرد.
نخست‌وزیر در دانشگاه پهلوی شیراز گفت: لابد می‌دانید که در حال حاضر قریب بیست‌هزار نفر از خواهران و برادران شما در آمریکا و در حدود هفده‌هزار نفر در اروپا هستند و مجموعا قریب چهل، پنجاه‌هزار نفر خواهران و برادران شما در خارج مملکت هستند. نظر بلند اعلیحضرت همایونی این بود و هست که دانشگاه‌هایی در داخل مملکت به‌وجود بیاید که سطح بسیار بالایی داشته باشد تا والدین ایرانی مجبور نشوند با خرج زیادی بچه‌هایشان را به خارج بفرستند.
نخست‌وزیر افزود: باید روز به روز دقت کنیم تا بیشتر در رشته‌های مختلف استادان خوب بیاوریم تعصبی هم نباید داشته باشیم؛ اگر استاد احیانا حتما ایرانی نباشد، ممکن است استاد خارجی بیاوریم.1
تقدیم اساسنامه جدید وزارت کشور به مجلس شورای ملی لایحه اساسنامه طبقه‌بندی مشاغل کارمندان وزارت کشور به وسیله وزیر کشور امروز تقدیم مجلس شورای ملی شد.
دکتر پیراسته، وزیر کشور، هنگام ارائه این لایحه گفت: به طوری که خاطر نمایندگان محترم مستحضر است وزارت کشور به مناسبت مرور زمان که یکی از وزارتخانه‌های قدیمی این مملکت است در طول زمان وظایف متعدد و گوناگونی را به عهده گرفته است. برای انجام این وظایف متأسفانه توجهی به تربیت کادر نشده است و مخصوصا بعد از 6 بهمن و انقلاب شاه و ملت بایستی تمام دستگاه‌ها خودشان را تطبیق بدهند با این انقلاب. احساس اینکه باید در وزارت کشور یک رفرم اساسی صورت بگیرد بیشتر محسوس شد.
با مطالعاتی که به عمل آمد در جهت این هدف یعنی تربیت کادر قدم‌هایی برداشته شد؛ از جمله استفاده از بازنشستگی عده‌ای سعی شد که جوان‌های تحصیل‌کرده اعم از مهندسین یا فارغ‌التحصیلان دانشگاه در خدمت وزارت کشور بیایند و همچنین ترتیبی داده شده است که عده‌ای از دانشجویان دانشگاه در وزارت کشور کارآموزی کنند که بعد بتوانند به آنجا وارد شوند.

نماینده اصفهان: دولت دروغ گفته و خانواده‌هایی را دچار بدبختی و گرسنگی و مذلت ساخته است سیدعلی صائب، نماینده اصفهان، در جلسه امروز مجلس شورای ملی در نطق پیش از دستور خود گفت: عرایض خود را با وضع کارگران شروع می‌کنم. شاید استماع مکرر وضع کارخانه‌های اصفهان برای نمایندگان محترم تأسف‌بار و تأثرانگیز باشد، ولی چاره‌ای نیست؛ باید گفت و این‌قدر هم گفت و تکرار کرد تا بلکه دولت متوجه اشکال کار بشود و از وعده دادن‌های خلاف خودداری کند.
در گذشته درباره وضع کارگران آنچه گفتنی بود گفتم و فروگذار نکردم؛ حتی اعلام خطر هم کردم، از طرف همکاران عزیزم چه در مجلس شوری و چه در مجلس سنا درباره کارخانه زاینده‌رود مذاکرات مفصلی صورت گرفت. از ناحیه کارگران و نمایندگان آنها نامه‌ها، طومارها، تلگراف‌های زیادی شد. حتی یک دسته از نمایندگان آنها در این شش ماه متناوبا به تهران آمده و در پست‌ترین مسافرخانه‌های جنوب شهر و سخت‌ترین شرایط به سر بردند و هر روز به وزارتخانه‌ها مراجعه نمودند و این دستگاه‌ها آنها را به یکدیگر پاس می‌دادند. ... بالاخره آنها نیز هفته گذشته مأیوسانه تهران را ترک و به اصفهان مراجعت نمودند.
در خارج از مجلس هم کتبا و شفاها موارد را به مقامات مربوطه یادآوری نمودم و همه گفتند کار زاینده‌رود درست شده. به خاطر دارم روز ۱۴ آبان ماه در همین مجلس به جناب آقای نخست‌وزیر نوشتم وضع کارگران زاینده‌رود تأسف‌آور است و خیال من از این جهت نگران، ایشان ذیل یادداشت من مرقوم داشته‌اند مشغول اقدام هستیم؛ خیال حضرتت آسوده باشد. من بعدها به فکر افتادم که شاید اشتباهی رخ داده و منظور از اینکه همه می‌گویند کار زاینده‌رود درست شد، آب رودخانه زاینده‌رود است که در اثر نزول برف و باران جاری و ساری شده است و الا کار کارخانه زاینده‌رود بالاخره به دست دولت درست نشد.
چرا دولت شش ماه به مردم خلاف گفته و خانواده‌هایی را دچار بدبختی و گرسنگی و مذلت ساخته است. آقایان! بیچارگی این کارگران به جایی رسیده که من مجبور شدم از جمعیت شیر و خورشید سرخ استمداد بطلبم و این جمعیت نیز، که واقعا همیشه آماده خدمت و کمک می‌باشد، به عده‌ای از کارگران یک کیلو و نیم روغن و نیم کیلو شکر داد و افطاری چند شب آنها را تأمین نمود.
نظیر چنین اقدامی را نیز جناب آقای دکتر [مرتضی قلی] کیان [نماینده شهرضا ـ قمشه] برای کارگران کارخانه اتحاد شهرضا نمودند، ولی من از گفتن این حرف‌ها شرم دارم؛ زیرا کارگری که سالیان دراز از کدیمین و عرق جبین نان شرافتمندانه کارگری را می‌خورده سزاوار نبود که در اثر بی‌اعتنایی کارفرما و بی‌توجهی دولت محتاج یک کیلو روغن نباتی بشود و من هم آن را در اینجا عنوان کنم.

دولت با هواپیما علوفه برای دام‌ها می‌فرستد، ولی بیکاری کارگران و گرسنگی مردم را نظاره می‌کند! در این مدت شش ماه سه مرتبه جزء خبرهای مهم و سیاسی ایران مطرح شدن موضوع کارخانه زاینده‌رود و حتی صدور تصویب‌نامه دولت از رادیو ایران پخش شد و مسلما تمام شبکه‌های رادیویی نیز این خبر را تکرار کرده و روزنامه‌ها نیز به چاپ رسانیدند، ولی متأسفانه صحیح از آب در نیامد. در این صورت چطور من و سایر مردم می‌توانیم قبول کنیم که دولت آذوقه و علوفه برای دام‌ها با هواپیما فرستاده است؟ زیرا وقتی می‌بینند با کارگرهای شریف و زحمتکش، با طبقه‌ای که از ارکان اصلی اجتماع هستند، با نیروی انسانی مملکت این‌گونه رفتار شده کارگران کارخانه نور، اتحاد شهرضا، شهرضا، گونی‌بافی رشت، نساجی فارس، کارخانجات آذربایجان بیکار هستند و دولت گرسنگی و بیکاری آنها را نظاره می‌کند، چگونه می‌توان قبول کرد که دولت آدم‌ها را ول کرده و به سراغ دام‌ها رفته است؟
دولت می‌گوید بعضی از کارفرمایان پول‌هایی از دولت و بانک‌ها گرفته و خورده‌اند. اگر کسی پولی گرفته و خورده به کارگران و زن و فرزند آنها ارتباطی ندارد که باید امروز لطمه و ناراحتی آن را بکشند. کدام یک شاهی از این پول‌ها را مجانی و بلاعوض به کارگران داده‌اند که امروز باید گرسنگی و رنج و عذاب نصیب آنها باشد؟ چرا دولت به این کار رسیدگی نمی‌کند؟ چرا کسانی که پول‌های بیت‌المال را خورده‌اند، برای نمونه یکی از آنها را به پای میز محاکمه نمی‌کشانند.2
معاون وزارت فرهنگی: 25 هزار معلم برای تدریس در روستاها لازم است دکتر بیرجندی، معاون وزارت فرهنگ، در انجمن فرهنگی ایران و آمریکا گفت: برای توسعه فرهنگ و ادامه کار سپاهیان دانش در مناطق روستایی کشور 25 هزار معلم دیگر لازم است.
وی افزود: از آنجایی که افراد سپاه دانش فارغ‌التحصیلان دبیرستان هستند از آنها انتظار تعلیم بیش از چهار کلاس را نباید داشت و اگر قرار باشد که روستاییان ایرانی بیش از چهار کلاس درس بخوانند، 25 هزار معلم جدید باید استخدام شوند.
دکتر بیرجندی گفت: در مورد رابطه سپاهیان دانش و مردم نیز باید بگویم که همه جا روستاییان با آغوش باز از این گروه استتقبال کرده‌اند و 90 درصد سپاهیان دانش در مناطقی که کار می‌کنند حاضر نیستند به جای دیگر بروند.

«بیزینس اینترنشنال»: تشکیل کنسرسیوم برای کمک به ایران منتفی ولی وام‌هایی برای ایران در نظر گرفته‌اند! نشریه هفتگی «بیزینس اینترنشنال» که از نشریات مهم اقتصادی جهان است، در شماره اخیر خود مقاله‌ای درباره ایران تحت عنوان «ایران خود را برای سرمایه‌گذاری خارجی آماده می‌کند» انتشار داده است.
در بخشی از این مقاله آمده است: به نظر می‌رسد که ایران از بیماری اقتصادی خود نجات یافته است. 1964 برای ایران سال خوبی خواهد بود. صحنه سیاسی به کمک انتخابات سپتامبر گذشته ثبات یافته و اصلاحات ارضی و سایر اصلاحات که رهبری آن با اعلیحضرت همایونی می‌باشد مداوما رو به پیشرفت است.
این مقاله می‌افزاید: موضوع تشکیل کنسرسیوم کمک به ایران منتفی شده است، ولی دولت‌های انگلیس، آمریکا، فرانسه، آلمان و بانک جهانی وام‌هایی برای ایران در نظر گرفته‌اند که محتملا مبلغ آن در سال 1964 به سیصدمیلیون دلار بالغ خواهد شد.3

روزنامه اطلاعات، 24 بهمن 1342، صفحه 1

https://iichs.ir/vdcf.xd1iw6dv1giaw.html

وقتی که مسیر مرجعیت در ایران تغییر کرد

مبنای تاریخی ـ فکری امام در مخالفت با لایحه دولت اسدالله علم

اولین لرزه‌های انقلاب اسلامی

مشارکت آری؛ ابزارانگاری خیر

چرا امام خمینی نوروز سال 42 را عزای ملی اعلام کرد؟