[1] . مهدیقلی‌خان هدایت،
گزارش ایران قاجاریه و مشروطیت، ج 2، تهران، نقره، 1363، ص 107.
[2] . باقر عاقلی،
رضاشاه و قشون متحدالشکل، تهران، نامک، 1386، صص 92-96.
[3] . میخائیل پاولویچ و تریاس ایوانسکی،
سه مقاله درباره انقلاب مشروطه ایران، ترجمه محمدباقر هوشیار، تهران، شرکت سهامی کتابهای جیبی، 1357، ص 102.
[4] . تقی نصر،
ایران در برخورد با استعمارگران، تهران، جاویدان، 1362، ص 379.
[5] . جرج کرزن،
ایران و قضیه ایران، ترجمه وحید مازندارنی، ج 1، تهران، علمی و فرهنگی، 1362، ص 745.
[6] . محسن میرزایی،
تاریخچه بریگاد و دیویزیون قزاق، ج 1، تهران، علم، 1394، صص 88-89.
[7] . علی‌اصغر شمیم،
ایران در دوره سلطنت قاجار، تهران، مدبر، 1374، ص 496.
[8] . علی‌اصغر شمیم،
از نادر تا کودتای رضاخان میرپنج، تهران، مدبر، 1373، ص 362.
[9] . میخائیل پاولویچ و تریاس ایوانسکی،
انقلاب مشروطیت ایران و ریشه‌های اجتماعی و اقتصادی آن، ترجمه محمدباقر هوشیار، تهران، رودکی، 1329، ص 106.
[10]. ناظم‌الاسلام کرمانی،
تاریخ بیداری ایرانیان، تهران، پیکان، 1376، ص 106.
[11] . مهدی ملک‌زاده،
تاریخ انقلاب مشروطیت ایران، تهران، سخن، 1387، ص 834.
[12] . محمدعلی بشارتی،
از انقلاب مشروطه تا کودتای رضاخان، ج 1، تهران، سازمان تبلیغات و فرهنگ اسلامی، 1380، صص 178ـ179.
[13] . محمدتقی بهار،
تاریخ مختصر احزاب سیاسی ایران، ج 1، تهران، زوار، 1387، صص 60-69.
فرمانده روسی آتریاد (تیپ) تبریز و عده‌ای از سربازان روسی و ایرانی قزاقخانه در دوره ناصری
