[1]. احمد کسروی،
تاریخ مشروطه ایران، تهران، هرمس، 1388، صص 70-71.
[3]. احمد کسروی، همان، صص 80-82.
[5]. عباس اقبال آشتیانی،
تاریخ ایران، تهران، نگاه، 1385، ص 1009.
[6]. احمد کسروی، همان، صص 115-120.
[7]. عسگر گاریچی کنتراتچی حمل و نقل میان تهران و قم بود که در حال مستی به یک زن بی‌احترامی کرده بود و ریش پیرمردی را که به او معترض شده بود بریده بود.
[8]. محمدمهدی شریف کاشانی،
واقعات اتفاقیه در روزگار، ج 1، تهران، نشر تاریخ ایران، 1362، ص 66.
[9]. احمد کسروی، همان، صص 137-139
[10]. جان
فوران، مقاومت شکننده: تاریخ تحولات اجتماعی ایران از صفویه تا سال‌های پس از انقلاب اسلامی، ترجمه احمد تدین، تهران، رسا، 1392، صص ۲۶۹-۲۷۰.
[11]. احمد کسروی، همان، صص 146-148.
[12]. محمدعلی همایون کاتوزیان،
اقتصاد سیاسی ایران، ترجمه محمدرضا نفیسی و کامبیز عزیزی، تهران، مرکز، 1396، ص 105.
[13].
نامه‌های خصوصی سِر سسیل اسپرینگ رایس وزیرمختار انگلیس در دربار ایران، ترجمه شیخ‌الاسلامی، تهران، اطلاعات، 1375، ص 133.
[14]. جرج ناتانیل کرزن،
ایران و قضیه ایران، ج 1، تهران، علمی و فرهنگی، 1380، صص 1-5.
[15]. British Government,
Correspondence Respecting the Affairs of Persia, vol. I, no. I, pp.3-4.
[16]. ابراهیم صفایی،
اسناد مشروطه، تهران، بابک، 1355، صص 44ــ59.
[17]. مهدی ملک‌زاده،
تاریخ انقلاب مشروطیت ایران، ج 2، تهران، علمی، 1363، صص 379-380.
[18]. مخبرالسلطنه هدایت،
خاطرات و خطرات، تهران، زوّار، 1361، چ 3، ص 41؛
محیط، سال اول، ش 1 (رجب 1361ق/ شهریور 1321ش)، صص 12-15.
