یکی از بدنامیهای ایران در سالهای پس از جنگ جهانی دوم این بود که برخی از ایرانیها پولهای کلانی را در بانکهای سوئیس و سایر کشورها به ودیعه گذارده بودند. عدهای از تحلیلگران علت این موضوع را اجرای قانون انحصار تجارت خارجی (مصوب 19 تیرماه 1311) میدانند و این امر را یکی از پیامدهای این قانون میشمارند. قانون انحصار تجارت خارجی چه ویژگیهایی داشت و چگونه اجرا شد که فرار سرمایهها را در پی داشت؟