25 مهر 1345

بر اساس یک گزارش ساواک به تاریخ 25 مهر 1345 «شیخ جواد اعتصامى، که از طرفداران جدى جبهه ملى در برازجان می‌باشد و فعلا خود را به عنوان سخنران مذهبى و نماینده مکتب اسلام[1] معرفى می‌نماید، در شهرستان مذکور جلساتى در پوشش قرائت قرآن ترتیب داده که با زحمات زیاد، مأمور نفوذى در آن رخنه داده شده و اطلاعات آن مرتبا منعکس گردیده است (زیرا هنوز چهره حقیقى این جلسات معلوم نشده)».
این سند می‌افزاید: «اخیرا جلسات مزبور با حرارتى زیاد به منظور مبارزه با توسعه مذهب بهاء تشکیل و مأموریت‌هایى به اعضای خود جهت ایجاد جلسه بحث و مباحثه با بهائیان می‌دهد. افراد متعصب را تحریک می‌نماید که درصدد زور و اقدام حاد برآیند و بیم زد و خورد و اختلال نظم پیش‌بینى می‌گردد».
در ادامه گزارش آمده است: «این ساواک به منظور پیشگیرى از زد و خورد مراتب را به شهربانى برازجان منعکس ننموده؛ زیرا چنانچه افراد متشکله در جلسه را احضار نمایند، باعث ازهم‌گسیختگى جلسه می‌گردد و متوجه می‌شوند که ساواک این دستورات را به شهربانى داده است و از جلسات آنها مطلع بوده. به نظر می‌رسد چنانچه مراتب از طریق شهربانى کل کشور به شهربانى برازجان اعلام گردد بهتر باشد».[2]
 

بر اساس یک گزارش ساواک به تاریخ 25 مهر 1345 «دیروز مورخه 24 /7 /45 ساعت 5 بعد از ظهر در منزل آقای میرزا قاسم گرگری، واقع در شتربان چند نفر به نامان [آقایان] انزابی، قاضی طباطبائی و میرزا حسین باشسیزلی و حاجی میرزا محمدعلی خویی و میرزا آقا پارامی[3] و ناصرزاده جمع شده و درباره نامه اخیر شریعتمداری به حاجی میرزا عبدالله مجتهدی تشکیل جلسه داده بودند که منظور شریعتمدار[ی] از دادن کارت به روحانیون و نادیده گرفتن روحانیون طرفدار آقای حکیم می‌باشد و ما هم هیچ وقت حاضر به درخواست چنین کارتی از وی نخواهیم شد و اصلا ما وی را مرجع تقلید و رئیس مسلمین نمی‌دانیم».
این گزارش به نقل از نام‌بردگان می‌افزاید: «روحانیون قدیم و طرفداران آقای حکیم هیچ گونه صحبت‌های خرافاتی نمی‌کنند و شریعتمدار[ی] می‌خواهد خودش را مرجع تقلید (به اصطلاح ظاهری) مترقی و سازش با علم و فنون زمانه قلمداد نماید و مثل پلنگ از خودش بزرگ‌تر را نمی‌تواند ببیند و جلسات ایشان در ساعت 6 بعد از ظهر خاتمه یافت».
در «نظریه منبع» این سند آمده است: تشکیل جلسه اینها، در برابر جلسات پی در پی روحانیون طرفدار شریعتمدار[ی] صورت گرفته و نام‌بردگان در بین خود قرار گذاشته‌اند هفته‌ای یک بار جلسه‌ای با عده[ای] از طرفدار[ان] آقای حکیم در منزل یکی از اطرافیان تشکیل دهند تا مشکلات خودشان را در برابر فشار شریعتمداری و اطرافیان وی را در بین خودشان مورد بررسی قرار دهند».[4]

بر اساس یک گزارش ساواک به تاریخ 25 مهر 1345 «به عرض می‌رساند شیخ احمد کروبی، همان‌طور که قبلا به عرض رسیده، شخصی است دیوانه و بارها به نام‌برده تذکر داده شده که عکس خود را تهیه و ارائه نماید، ولی نام‌برده با گفتار یاوه از تحویل عکس خود خودداری می‌نماید؛ لذا مراتب معروض تا آنچه را آموزش فرمایند اقدام گردد».[5]
 

رئیس هیئت‌مدیره و مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران دیشب به تهران بازگشت.
دکتر اقبال، رئیس هیئت‌مدیره و مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران که به دعوت کشورهای مجارستان، چکسلواکی، آلمان غربی و بلغارستان به این کشورها مسافرت نموده بود، دیشب به تهران بازگشت و در فرودگاه مورد استقبال قرار گرفت.
آقای دکتر اقبال در طی سفر 46 روزه خود از تأسیسات صنعتی و نفتی کشورهای مجارستان، چکسلواکی، آلمان غربی و بلغارستان بازدید کرده و با سران این کشورها ملاقات و مذاکراتی به عمل آورد.

روزنامه «اطلاعات» در گزارشی نوشت: پرندگان، که فکر پرواز به سوی آسمان‌ها را در انسان به‌وجود آوردند، امروز خود از بزرگ‌ترین دشمنان خلبانان به‌شمار می‌روند، به طوری که سالی نیست که باعث یک یا دو یا حتی چندین حادثه دلخراش هوایی نشوند و آخرین آن اتفاقی بود که روز جمعه برای یکی از خلبانان نیروی هوایی شاهنشاهی افتاده و در نتیجه کشیده شدن یک کبوتر به داخل موتور، هواپیمای جت، که چندین میلیون ریال ارزش داشت، سرنگون گردید و چه بسا که ممکن بود همین کبوتر به داخل موتور یک جت مسافربری رفته و موجبات سقوط یک هواپیمای عظیم را با ده‌ها مسافر فراهم آورد.
در حادثه روز جمعه خوشبختانه خلبان هواپیما به موقع با چتر نجات بیرون پرید.
 
کبوتربازها
در تهران، این خطر از آن روی بیشتر است که عده زیادی به کبوتربازی اشتغال دارند و همان‌طور که خلبانان با پرندگان میانه خوشی ندارند، کبوتربازها هم به خلبانان مهر و علاقه‌ای نداشته و «دشمن خونی» فرودگاه و هواپیما می‌باشند!
یکی از کبوتربازهای جنوب شهر، که هر روز صبح دسته‌های متعدد کبوترهای رنگارنگ خود را به آسمان می‌فرستد و آنها را از راه دور درست مانند یک اسکادران هوایی، تمرین «پرواز خوبی» و اکروباسی می‌دهد، به خبرنگار ما گفت: اصلا باید فرودگاه‌ها را در وسط بیابان بسازند و در مورد کبوترها به خلبانان تعلیمات لازم بدهند! چون این طیاره‌های جت، که شب و روز به تهران می‌آیند و می‌روند، پاک کار ما را کساد کرده‌اند، به طوری که الان درست دو ماهه که «بچه‌ها» (کبوترهایش را می‌گفت) حتى بدونه کفتر، هم! برده نکردن!
 
نظر خلبان
آقای تونو، سرخلبان یک بوئینگ چهارموتوره خطوط هوایی در فرانسه، به سهم خود به خبرنگار ما گفت: پرندگان در هوا یکی از بزرگ‌ترین خطرات را برای خلبانان تشکیل می‌دهند و به همین دلیل است که در فرانسه، در نزدیکی فرودگاه‌ها و به‌ویژه فرودگاه‌هایی که در کنار دریا قرار دارند عملیات ضد پرندگان انجام می‌شود.
آقای تونو گفت به موجب این عملیات، عده‌ای مأموریت دارند مرتب پرندگان را در حوالی فرودگاه‌ها شکار کنند.
این خلبان فرانسوی پیشنهاد کرد برای جلوگیری از حوادثی نظیر آنچه که روز جمعه اتفاق افتاد در حوالی مهرآباد هم عملیات ضد پرندگان انجام شود.

یک‌هزاروپانصد ایرانی مقیم کویت، که در آنجا زندانی و یا بیکار بودند، صبح امروز به وسیله شش فروند موتور لنج کویتی به آبادان بازگردانده شدند و تحویل مقامات ایرانی گردیدند.
در میان این عده نُه نفر دلال می‌باشند که عده زیادی مسافر به‌طور قاچاق از آبادان به کویت برده و در آنجا دستگیر شده بودند.
 دلالان مزبور پس از بازجویی در دادسرا زندانی شدند و بقیه با کمک شهرداری، به شهرهای خود عزیمت کردند.

روزنامه «اطلاعات» نوشت: شاهنشاه آریامهر و حضرت فیلد مارشال محمد ایوب‌خان، رئیس‌جمهوری پاکستان که روز شنبه به شمال عزیمت فرموده بودند، شب گذشته با اتومبیل از طریق رشت به تهران بازگشتند.
امروز شاهنشاه و حضرت رئیس‌جمهور پاکستان در تهران به مذاکرات خود، که از شب شنبه آغاز شده است، ادامه دادند.
قرار است پرزیدنت ایوب‌خان بامداد فردا تهران را به قصد کراچی ترک نمایند.
 

بعد از ظهر دیروز دومین سمینار بین‌المللی آب‌های زیرزمینی «اکافه»، که در آن سازمان «یونسکو» نیز شرکت داشت، با عضویت هجده کشور آسیایی عضو سازمان ملل متحد در تهران تشکیل شد.
آقای مهندس منصور روحانی، وزیر آب و برق، سمینار را افتتاح کرد و گفت: ایران مملکت خشکی است و آب یکی از احتیاجات مهم آن می‌باشد. نواحی که جلگه مرکزی ایران را تشکیل می‌دهند به قدری خشک و شور هستند که اثری از محصول یا موجودات زنده دیده نمی‌شود. البته در نواحی که منابع آب فراوان است مانند دامنه‌های شمالی کوه‌های البرز، یعنی در سواحل بحر خزر یا در نواحی جنوب شرقی کوه‌های زاگرس (سلسله جبال مرکزی) آثار تمدنی بزرگ دیده می‌شود.
ساختن سد و زدن چاه‌های عمیق، استفاده از منابع آب‌های زیرزمینی، یعنی قنات‌ها، در این مملکت توسعه پیدا کرده و روزبه‌روز استفاده از منابع آب‌های زیرزمینی و توزیع آنها زیاد شده است.
قسمت اعظم مملکت ما را جلگه مرکزی و شوره‌زارها تشکیل می‌دهند و این موضوع باعث شده است که محصول کمتر باشد و ما به فکر تصفیه آب‌های شور بیفتیم.
 
نیروی هوایی: می‌خواهیم مانور بدهیم کبوتر هوا نکنید!
نیروی هوایی طی اطلاعیه‌ای تصریح کرد: نظر به اینکه در جریان اجرای مراسم سالروز نیروی هوایی تعداد زیادی از هواپیماهای جت در نمایشات هوایی فرودگاه مهرآباد شرکت داشته و عملیات پروازی متراکم انجام خواهند داد، نیروی هوایی شاهنشاهی به منظور جلوگیری از بروز خطرات احتمالی از صاحبان کبوترهای ساکن حوالی فرودگاه مهرآباد تقاضا دارد که در جریان نمایشات هوایی مذکور از پرواز دادن کبوترها خودداری کنند.
 

آقای دکتر عالیخانی، وزیر اقتصاد، برای شرکت در اولین کمیته مشترک ایران و رومانی روز 10 آبان‌ماه به آن کشور عزیمت خواهد کرد.
این کمیته براساس اعلامیه مشترک ایران و رومانی، که در 26 تیرماه امسال انتشار یافت، تشکیل می‌شود. در کمیته مزبور یکی دو تن دیگر از نمایندگان ایران نیز شرکت خواهند کرد.
در کمیته مشترک ایران و رومانی که مقارن با سفر آقای هویدا، نخست‌وزیر، به رومانی تشکیل می‌شود، مسائل اقتصادی فیمابین دو کشور مورد بررسی و مذاکره قرار خواهد گرفت.

شهرداری تهران اعلام داشت که دکان هفت قصاب گران‌فروش تعطیل شده است.
این قصابی‌ها در خیابان‌های پامنار، شاهپور، امیرکبیر، سپه، بوذرجمهری و خیام واقع است.

روزنامه «اطلاعات» در سرمقاله شماره امروز خود نوشت: به مناسبت آغاز چهارمین سال تأسیس بیمارستان و درمانگاه مسعودی پریروز مراسمی در حضور والاحضرت شاهدخت شمس پهلوی، ریاست عالیه جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران، انجام گرفت.
دکتر پایا، رئیس بیمارستان، در مراسم پریروز گزارش داد: بیمارانی که ما برای بستری کردن قبول می‌کنیم کودکانی هستند که تنها یک قدم با مرگ فاصله دارند و چون اولیای اطفال توانایی تقبل کمترین هزینه‌ای برای درمان کودکان بیمار ندارند، فقط وقتی آنها را نزد ما می‌آورند که از حیاتشان قطع امید کرده‌اند؛ بنابراین کودکانی که روی تخت بیمارستان ما درمان شده‌اند در حقیقت حیات دوباره باز یافته‌اند و اگر این بیمارستان نبود، به طور قطع کودکانی هم که ظرف این چهار سال در بیمارستان بستری شده‌اند امروز زنده نبودند.
اینها نکاتی هستند که توصیفشان از عهده قلم و بیان خارج است. باید رفت و از نزدیک قیافه کودکانی را که اکثرا بیماری آنها ناشی از فقر و کم‌غذایی است دید تا مسئولیت بزرگی را که بیمارستان مسعودی در این نقطه شهر تعهد کرده دریافت و بازشناخت؛ به همین جهت، من از همه نیکوکاران و از همه کسانی که قلبشان به فروغ انسانیت روشن است دعوت می‌کنم با مؤسسه اطلاعات تماس بگیرند تا ترتیبی برای بازدید ایشان از بیمارستان و مشاهده وضع دلخراش قربانیان معصوم فقر و درماندگی فراهم شود و از نزدیک هم با وضع کار و فعالیت‌های بیمارستان آشنا شوند، هم دست نوازشی بر سر کودکان بیمار بکشند.[6]
 

پی‌نوشت‌ها