10 آبان 1345

جراید امروز کشور نوشتند: آقای آورل هریمن، سفیر سیار آمریکا، عصر امروز وارد تهران می‌شود و به حضور ملوکانه شرفیاب می‌گردد. آقای هریمن بامداد امروز از دهلی نو به روالپیندی پرواز کرد. آنجا با مارشال ایوب‌خان، رئیس‌جمهوری پاکستان، ملاقات نمود.
دیروز آقای هریمن با خانم ایندیرا گاندی، نخست‌وزیر هند، و سواران سینک، وزیر امور خارجه این کشور، ملاقات و مذاکره کرد.
هریمن قبل از عزیمت از دهلی نو، ضمن مصاحبه‌ای با خبرنگاران جراید اظهار داشت که پرزیدنت جانسون به او مأموریت داده است که به کشورهای مختلف مسافرت کند و نتایج کنفرانس مانیل را به اطلاع رهبران کشورهای مزبور برساند.
این کنفرانس اخیرا با شرکت نمایندگان هفت کشور درباره مسئله ویتنام در مانیل تشکیل شد. بلافاصله پس از شرفیابی به حضور شاهنشاه آریامهر، آقای هریمن به فرودگاه مهرآباد باز خواهد گشت و با هواپیما به رم عزیمت خواهد نمود.

وزارت امور خارجه ایران امروز اعلام کرد که از طرف دولت هند، برای رفع شکایت از ایرانیان مقیم حیدرآباد دکن، دستورات لازم به مقامات حکومت محلی «رادها پرادش» داده شده است.
سخنگوی وزارت امور خارجه درباره ایرانیان مقیم حیدرآباد دکن، که از «وجود تبعیضاتی در مورد کسب‌وکار خود» شکایت کرده بودند، اعلام کرد که در نتیجه اقدامات وزارت امورخارجه و سفارت شاهنشاهی در دهلی نو، مقامات وزارت خارجه و سفارت هند در تهران مراتب زیر را تأیید کرده‌اند:
1. دولت هند طبق معمول به صاحبان و مدیران مؤسسات ایرانی اجازه می‌دهد هر یک از خویشان نزدیک خود را به هند بیاورند مشروط بر اینکه وجود آنها برای حسن جریان کسب‌وکار ضروری باشد؛
2. اتباع ایران مقیم هند به موجب ماده یک قرارداد بازرگانی و کشتی‌رانی ایران و هند به شرط معامله متقابله با اتباع هند در ایران حق دارند طبق قوانین و مقررات جاریه به هر گونه کسب و کار اشتغال ورزند؛
3. مقامات هندی مشغول بررسی شکایات ایرانیان مقیم حیدرآباد می‌باشند و در صورتی که موارد قطعی حاکی از تصمیمات ارائه شود، در مواقع لزوم مساعدت خواهند نمود. به علاوه به مقامات محلی به طور کلی دستور داده شده است که لازمه توجه را در مورد رفتار با اتباع ایران مراعات نمایند و آنها را از تسهیلات کامل، طبق مقررات جاریه برخوردار سازند.

آقای امیرعباس هویدا دیروز بعد از ظهر هنگام دریافت درجه دکترای افتخاری از دانشگاه شهر «کلوژ» رومانی گفت: امروزه دیگر نمی‌توان این حقیقت مسلم را ندیده گرفت که بهترین و یگانه وسیله و فرصتی که هر ملتی برای توسعه و پیشرفت دارد، از خود همان ملت ناشی می‌شود.
نخست‌وزیر ایران، که در برابر رئیس، استادان، عده زیادی از دانشجویان دانشگاه این شهر صحبت می‌کرد، افزود: گفته‌اند اگر بشریت نتواند جنگ را از میان بردارد، این جنگ است که بشریت را خواهد کشت. در واقع بشریت هرگز در چهارچوب چنین مسئله فاجعه‌انگیزی گرفتار نبوده است.
نیروهایی که انسان آنها را کشفشان کرده کور و کرند و بدی و خوبی را با هم در بردارند و این بر عهده علم حقوق است که کاری کند تا این نیروها فقط در راه منافع عمومی بشریت مورد استفاده قرار گیرد.
 

سه تن از کارشناسان بانک جهانی برای مذاکره با مقامات سازمان برنامه و دولت ایران وارد تهران شدند.
کارشناسان مزبور، که در امور کشاورزی و اقتصاد کشاورزی تخصص دارند، مدت دو هفته در تهران به سر خواهند برد و از برخی فعالیت‌های کشاورزی بازدید خواهند کرد.

امروز شورای اجرایی حفظ آثار باستانی با شرکت کلیه اعضای شورا در محل وزارت فرهنگ و هنر تشکیل گردید و تصمیماتی در مورد اجرای برنامه‌ها و طرح‌های حفاظت آثار باستانی، که به وسیله شورای عالی تأکید شده بود، اتخاذ گردید.
 
ناظران مجلس در شورای عالی نفت
در جلسه امروز مجلس دو نفر از نمایندگان به عنوان ناظر در شورای عالی نفت انتخاب شدند. قبل از اخذ رأی، آقای هلاکو رامبد، لیدر فراکسیون پارلمانی حزب مردم، اظهار داشت: نمایندگانی که ازطرف مجلس به عنوان ناظر در مؤسسات دولتی انتخاب می‌شوند وظایف و تکالیفی دارند که باید مجلس را از نحوه اجرای وظایف و تکالیف خود مطلع سازند. (نمایندگان: صحیح است)، ولی متأسفانه تاکنون گزارش قابل توجهی در این موارد به مجلس داده نشده است (یکی از نمایندگان: داده‌اند). من که تاکنون چنین گزارشی را نشنیده‌ام. گزارش را باید به مجلس بدهند نه اینکه در آرشیو خصوصی ضبط کنند.
در این موقع لیدر فراکسیون اقلیت، آقایان مهندس جلالی نوری و فولادوند را از طرف اقلیت به عنوان کاندیدا معرفی کرد. آقای خواجه نوری، لیدر فراکسیون اکثریت، نیز نظر آقای رامبد را درمورد لزوم تقدیم گزارش از طرف نمایندگان ناظر به مجلس را کاملا وارد دانست و کاندیداهای اقلیت را نیز تأیید کرد؛ سپس اخذ رأی به عمل آمد و آقایان فولادوند و مهندس جلالی نوری برای یک سال دیگر به سمت ناظر مجلس شورای ملی در شورای عالی نفت انتخاب شدند.
 

روزنامه «اطلاعات» در سرمقاله شماره امروز خود نوشت: «پزشکی قانونی جوانی را معاینه کرد و نظر داد  که می‌تواند شلاق بخورد. این جوان، که موسی نام دارد، چهار سال پیش به اتهام شرکت در نزاعی تحت تعقیب قرار گرفت و پس از انجام تشریفات به موجب حکم دادگاه به سی ضربه شلاق محکوم شد. موقعی که نزاع روی داد موسی بیش از چهارده سال نداشت و در کلاس ششم ابتدایی تحصیل می‌کرد، ولی حالا که می‌خواهند او را به حکم دادگاه شلاق بزنند در سال چهارم دبیرستان مشغول تحصیل است».
این خبر دیشب در روزنامه ما چاپ شده بود. هر کس آن را خواند تحت تأثیر قرار گرفت. موسی، این جوانی که باید شلاق بخورد، به خبرنگار ما می‌گوید: «آن وقت بچه بودم و در مدرسه ابتدایی درس می‌خواندم. خواهر و برادرم با دو بچه دیگر دعوا کردند. من به حمایت آنها وارد نزاع شدم و به همین اتهام تحت تعقیب قرار گرفتم. همان چهار سال پیش اگر مرا شلاق می‌زدند اصلا ناراحت نبودم، ولی امروز که در دبیرستان تحصیل می‌کنم برایم قابل تحمل نیست»!
تازه این نمونه خیلی کوچکی است. از این گونه اتفاقات که در دادگستری ما روی می‌دهد و فى‌المثل آدم جاافتاده‌ای را با داشتن عیال و اولاد و کار و کاسبی و آبرو و عنوان به محکمه می‌کشانند به خاطر قضیه کودکانه‌ای که در طفولیت از وی سر زده و پاره‌ای اوقات طرف حتى شرم دارد از اینکه به پرونده و به روی قاضی نگاه کند.
یک وقتی تنبیه بدنی جزء لا ینفک تعلیم و تربیت در مملکت ما بود. این رسم از مکتب‌خانه‌های قدیم سرایت کرد به مدارس جدید و تا مدتی پیش غالب مدارس اولا چوب و فلک داشتند و هر شاگردی مرتکب تخلفی می‌شد پای او را جلوی چشم همسالان و هم‌شاگردانش به چوب می‌بستند؛ ثانیا معلم تصور می‌کرد هر چه تلخ‌تر و نچسب‌تر باشد و بیشتر مشت و لگد و سیلی بزند و از شاگردانش جذبه بگیرد، اطفال از ترس او بهتر درس خواهند خواند!
بر اثر همین طرز فکر سخیف بود که دو هفته قبل، شاگرد مدرسه‌ای بعد از آنکه در حضور دیگران مورد تنبیه قرار گرفت از طبقه چهارم عمارتی به قصد انتحار خود را به زیر انداخت و با دست و پای شکسته به بیمارستان منتقل شد درحالی‌که شما می‌دانید مجازات‌های بدنی در تعلیم و تربیت نوین یک قلم حذف‌شده است.
خوشبختانه حادثه اخیر در افکار عمومی با عکس‌العمل شدیدی روبه‌رو شد و نویسندگان ما نیز در ستون‌های مختلف روزنامه پیرامون آن به بحث پرداختند، ولی هنوز مرکب آن مقالات خشک نشده این خبر منتشر می‌شود که یک دانش‌آموز کلاس چهارم دبیرستان، جوانی را که حداقل هفده سال دارد می‌خواهند شلاق بزنند.
حال باید دید که با شلاق زدن یک محصل دبیرستان کدام غریزه نامتعادل در وجود او ممکن است تعادل پیدا کند؟ و آیا حق نیست متذکر شویم این نوع قوانین کهنه را که نه تنها اصلاحی از آن ناشی نمی‌شود، بلکه منشأ اثرات نامطلوب قرار می‌گیرد، بایستی کنار گذاشت و یا برحسب ضرورت‌های زمان اصلاح و تنقیح کرد؟!

امروز سومین روز سرشماری عمومی بود و تا دیشب درشهر تهران 132 هزار و 171 نفر سرشماری شده‌اند. مجموعا ظرف دو روز گذشته 228 هزار و 573  نفر سرشماری شدند که 159 هزار و 402 نفر آنها زن و 119 هزار و 171 نفر آنها مرد بوده‌اند.
به این ترتیب سرشماری تهران به‌سرعت پیش می‌رود و به احتمال قوی قبل از پایان بیست روز تعیین‌شده به پایان می‌رسد.
گزارش مأمور شماره 56 ناحیه 6 سرشماری تهران حاکی است که در یک واحد مسکونی واقع در گود خالو قنبر ۳۲  خانوار زندگی می‌کنند. از این واحد مسکونی سرشماری شده و 140 نفر به حساب آمده‌اند.
در ناحیه 4 سرشماری که تحت نظر آقای دکتر خوش‌نویسان اداره می‌شود، تعدادی از قهوه‌خانه‌ها به عنوان واحد مسکونی سرشماری شده؛ زیرا در هر یک از آنها هر شب تعدادی ساکن هستند.[1]

پی‌نوشت