[2] . میرزا عبداللّه سعید تهرانی معروف به آیتالله چهلستونی فرزند آیتالله حاج میرزا مسیح در سال 1305ق در تهران به دنیا آمد. تحصیلات خود را در تهران نزد میرزا محمد تنکابنی، حاج شیخ مسیح طالقانی، میرزا هاشم شفتی و دیگران شروع کرد و در سال 1330ق در بازگشت از مکه به نجف رفت و چند وقتی از محضر آیات نائینی، شریعت اصفهانی، آقاضیاءالدین عراقی و حاج سیداحمد کربلایی بهره برد و در سال 1333ق به تهران بازگشت و پس از فوت پدرش در سال 1334ق چند سالی امامت مسجد جامع تهران را عهدهدار بود.
پس از بازگشت و در واقع تبعید آیات حائری و حاج ابوالقاسم کبیر به قم رفت و از محضر آنها استفاده برد و پس از فوت آیتالله حائری در سال 1315ش به تهران بازگشت تا اینکه در ذیحجه 1391ق مطابق 23 دیماه 1350ش دارفانی را وداع گفت.
پیکرش را به شهر ری حمل کردند و به طور امانت به خاک سپردند تا در وقت مقتضی به نجف انتقال یابد.
برخی از آثار او حاشیه بر مکاسب ـ اصول فلسفه، رسالهای در مشتق، سننالنبی(ص) و هفت رساله در مبدأ و معاد و جمع کتاب و سنت و عقل و تفسیر است.