[2]. رضا مرزبان در سال 1307 در مشهد به دنیا آمد. تحصیلات خود را در سال 1315 در دبستان آذربایجان مشهد آغاز کرد و در سال 1321 مقطع متوسطه را در دبیرستان آذربایجان به پایان رسانید.
در سال 1326 موفق شد در کنکور دانشکده معقول و منقول قبول شود و پس از یکی دو ماه تحصیل به علت اشتغال به کار، ترک تحصیل کرد. در سال 1327 به مدت شش ماه در استخدام بنگاه آمریکایی خاور نزدیک بود و در روستاهای ورامین کار می‌کرد، اما به علت مشخص نبودن وضعیت خدمت سربازی از کار برکنار شد.
با توجه به سابقه فعالیت مطبوعاتی در سال‌های 1324 و 1325 در روزنامه محلی «آفتاب شرق مشهد»، که ارگان حزب دموکرات بود، بار دیگر به کار مطبوعاتی در مجله «تهران‌مصور» روی آورد. در نشریه تهران‌مصور کارهای حسابداری و تصحیح مطالب را به عهده داشت. در سال 1329 در روزنامه «کیهان» مشغول به کار شد، اما در شب 4 اسفند 1332 به اتهام عضویت در
حزب توده بازداشت گردید.
در دادستانی ارتش از اتهام منتسبه برائت حاصل کرد و پس از ابراز تنفر و انزجار نسبت به حزب توده آزاد شد. پس از آزادی به کار تصحیح خواندنی‌ها و هفتگی مهرگان سرگرم بود تا اینکه در اردیبهشت 1335 در بانک بازرگانی شروع به کار کرد. پس از گذشت نُه ماه کار در بانک، بدون هیچ توضیحی اخراج شد.
پس از آن دوباره به روزنامه کیهان رفت و با عضویت در هیئت‌تحریریه آن مشغول به کار شد. ساواک به‌رغم مخالفت با اشتغال به کار او در خبرگزاری پارس، با عضویت او در سندیکای نویسندگان و خبرنگاران موافقت کرد.
رضا مرزبان درسال 1353 به علت درج مقاله‌ای (انتقاد از فعالیت سازمان جلب سیاهان) در روزنامه «پیغام امروز» همراه عده‌ای از نویسندگان و خبرنگاران از فعالیت مطبوعاتی کنار گذاشته شد و با استخدامش در دانشگاه آریامهر (سابق) نیز مخالفت گردید. مرزبان از سال 1355 مجددا نویسندگی در روزنامه پیغام امروز را شروع کرد.
او از اعضای قدیمی سندیکای نویسندگان و خبرنگاران بود که علاوه بر عضویت در هیئت‌های اجرائیه مختلف چندین بار به سمت دبیر سندیکا انتخاب شده بود.
از تألیفات وی می‌توان از رمان «تپه سبزپوش»، «فلسفه شهر تاریکی» (برای کودکان) و «کوچه باغ‌های شهر خواب» نام برد.
[3]. غلامحسین صالحیار در سال 1307 در تهران به دنیا آمد؛ دوران ابتدایی را در دبستان‌های پروانه، سادات، و جمشید جم و مقطع متوسطه خود را در دبیرستان‌های فیروز بهرام و دارایی گذراند.
از سال 1327 تا 1334 در دانشکده حقوق ادامه تحصیل داد. در سال 1342 نیز به تحصیل دوره دکترای حقوق پرداخت.
غلامحسین صالحیار پس از اتمام تحصیلات متوسطه در وزارت دارایی استخدام شد. در سال 1324 به عضویت سازمان جوانان حزب توده ایران درآمد و تا سال 1326 در آن حزب فعال بود. در همان سال به علت اینکه او را جزء دسته انشعابیون قلمداد کردند از سازمان جوانان اخراج شد، اما در اوایل سال 1327 دوباره او را به عضویت پذیرفتند.
صالحیار تا 28 مرداد 1332 با توده‌ای‌ها تماس داشت و بالاترین سمت او دبیر نمایش سازمان جوانان بود. در این مقطع علاوه بر خدمت در وزارت دارایی شب‌ها نیز در تآتر سعدی به عنوان هنرپیشه کار می‌کرد و علنا به نفع حزب منحله توده نیز فعالیت می‌کرد.
غلامحسین صالحیار پس از کودتای 28 مرداد 1332 به کلی ارتباط خود را با حزب توده قطع کرد و در صف اهل مطبوعات رژیم شاه مدتی سردبیر روزنامه «اطلاعات» بود که به علت اختلاف نظر در سبک و سلیقه کار به عنوان اعتراض از ادامه خدمت در مؤسسه اطلاعات خودداری کرد و با پست سردبیری در مجله تهران‌مصور مشغول به کار شد؛ سپس به علت آشنایی با داریوش همایون، به سردبیری روزنامه آیندگان دست یافت. در سال 1349 به رادیو و تلویزیون رفت و در سمت مدیر کل خبرگزاری مشغول به‌کار شد.
پس از چندی با عضویت در حزب اقلیت مردم، سردبیری روزنامه مردم، ارگان حزب مردم را به عهده گرفت و با تأسیس حزب رستاخیز به عضویت آن حزب درآمد. صالحیار علاوه بر مسئولیت‌های ذکرشده سردبیری نشریات وزارت اطلاعات را نیز مدتی برعهده داشت و از اعضای پایه‌گذار سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات بود و چندین دوره دبیری سندیکا را نیز به عهده داشت.
رک: پرونده غلامحسین صالحیار در ساواک
