استمپل فقدان «یک احساس سمت‌گیری مشترک» در قبال انقلاب ایران و نبود همدلی بین نهادهای تصمیم گیرنده را مشکل اصلی سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا می‌دانست: «پس از پیروزی انقلاب اوج احساسات به جایی رسید که بعضی از کارکنان وزارت امور خارجه و شورای امنیت ملی با هم حرف نمی‌زدند». او می‌نویسد: «آنچه در ایران اتفاق افتاد نشان داد که اشتباه، گرانتر از آنچه انتظار می رفت تمام شد».
