شهریور ۱۳۲۰ و حضور نیروهای متفقین در ایران را صرفا نباید به عنوان یک اشغال نظامی صرف تصور کرد، بلکه مسائل پس از اشغال ایران بیانگر این بود که کشورهایی همچون انگلستان، آمریکا و شوروی به دنبال اثرگذاری بلندمدت در حوزه مسائل ایران هستند و حیطه فرهنگ را به عنوان عرصهای با آثار بلندمدت برای گستره نفوذ خود تعریف کرده بودند