در سالهای به قدرت رسیدن رضاشاه، هزینههای نظامی بزرگترین رقم بودجه را به خود اختصاص میدادند و این مبلغ به بیش از نصف کل بودجه کشور میرسید، اما با وجود این حجم از بودجه، هیچگونه شفافیتی درباره اینکه چگونه این بودجهها مصرف میشد، وجود نداشت؛ زیرا فقط بخش کوچکی از این بودجه، برای تأمین نیازهای ارتش و خرید تسلیحات صرف میشد