پایگاه اطلاعرسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛
به عنوان نخستین سؤال، زندهیاد آیتالله محمدعلی تسخیری از چه منظری به موضوع تقریب مذاهب اسلامی مینگریست؟
بسم الله الرحمن الرحیم. مرحوم آیتالله تسخیری، یک شخصیت مشهور جهانی و مورد احترام همه رهبران ادیان، مذاهب و طریقتهای مختلف بود. میراث گرانبهای علمی و فعالیتهای تقریبی ایشان در جهان اسلام، از آن بزرگوار شخصیت منحصربهفردی ساخته بود. بنده در کنفرانسها و رویدادهای بینالمللی گوناگون، افتخار حضور در کنار ایشان را داشتم و شاهد سخنرانیها و فعالیتهای روشنگرانه و ارزشمندشان بودم.
اما در پاسخ به سؤال شما باید بگویم پس از آنکه فعالیت برای تقریب مذاهب اسلامی در ذیل یک مجمع جا افتاد و سازماندهی پیدا کرد، این تفکر بهعنوان یک رویکرد معتدل و میانهرو، بسیاری از نهادهای علمی در کشورهای مختلف بهویژه کشورهای اسلامی را جذب کرد و آنها اعلام کردند که به این جهتگیری نیاز دارند و در نگاه کلان، حمایت هر مسلمانی از آن را واجب دانستند. انصافا ایشان یکی از بزرگترین افرادی بود که در این زمینه مجاهدت بسیار و زندگی خود را وقف این دعوت الهی کرد. ایشان بهعنوان متفکری متدین و باتقوا، همواره تأکید میکرد که پیشرفت، آرامش، صلح، توسعه کشورهای اسلامی و بهبود وضعیت مسلمین، منوط به وحدت مسلمانان و تقریب مذاهب اسلامی است و در این زمینه با تمام توان خود، تلاش و تبلیغ میکرد.
از نظر آیتالله تسخیری، عوامل و موانع آرمان تقریب چه بود؟
در نگاه کلی و از منظر آیتالله تسخیری، موانع تقریب زیاد نیستند، اما برای تقریب دلایل زیادی وجود دارند. ایشان تکیه بر ارزشهای مشترک در خلقت و باورها، اعتقاد به جوهره مشترک و کلان تمامی مذاهب اسلامی و نیز پاسخگویی نهایی همگان به پروردگار را از بسترهای مساعد برای تقریب مذاهب اسلامی قلمداد میکرد. رسومی که از نظر دین عمل به آنها واجب نیست، برداشتهای متفاوت از آیات و روایات و از همه مهمتر تعصبات خشک را نیز از موانع مهم تقریب میدانست. علاوه بر این برخی از افراد در میان نمایندگان مذاهب اسلامی، به دلیل تعصبات بیاساس یا نفوذ قدرتهای خارجی، از تقریب استقبالی گرم نمیکنند! درحالیکه انبیای الهی، مردم را به سوی رستگاری و نجات دعوت میکردند. در رویکرد تقریب مذاهب اسلامی، راه نجات بشر و حقوق او در برابر دیگران معلوم است. حضرت علی(ع) در نامه به مالک اشتر مینویسند: «مردم دو دستهاند: گروهی برادر دینی تواند و گروهی در آفرینش با تو شریکاند». مرحوم تسخیری همواره این عبارت را تکرار میکرد. واقعیت هم همین است که نقاط مشترک مسلمانان و مذاهب اسلامی که موجب وحدت میشوند، بسیار بیش از دلایلی هستند که آنان را از هم جدا میکنند.