[1]. کلیفورد ادموند باسورث،
سلسلههای اسلامی جدید،
راهنمای گاهشماری و تبارشناسی، ترجمه فریدون بدرهای، تهران، مرکز بازشناسی اسلام و ایران، 1381، ص 605.
[2]. جان هالیستر،
تشیع در هند، ترجمه آذرمیدخت مشایخ فریدنی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی، 1373، ص 72.
[3]. علی ابوالحسنی (منذر)، «موقوفه اود؛ ریشه و روند تاریخی، قسمت یکم»،
زمانه، ش 20 (اردیبهشت 1383)، ص 24.
[4]. میرعبداللطیف شوشتری،
تحفه العالم و ذیل التحفه، به کوشش صمد موحد، تهران، طهوری، 1363، ص 249.
[5]. محمدحسین منظورالاجداد و منصور طرفداری، «استعمار انگلیس و حکومت شیعی اود (1722-1856م)»،
شیعهشناسی، ش 26 (تابستان 1388)، ص 99.
[6]. پیتر هاردی،
مسلمانان هند بریتانیا، ترجمه حسن لاهوتی، مشهد، پژوهشهای اسلامی آستان قدس، 1370، ص 53.
[7]. حسن الامین،
دایرهالمعارف الاسلامیه الشیعیه، ج 6، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، 1423ق، ص 350.
[8]. اِمامباره یا امامبارا، به مفهوم امامخانه، بناهایی در سرزمین هند که شیعیان برای برگزاری مراسم مذهبی خاص خود، در ماه محرم، در آنها گردهم میآیند.
[9]. جان هالیستر، همان، ص 183.
[12]. کلیفورد ادموند باسورث، همان، ص 627.