احمد متین‌دفتری، که در دوره پهلوی اول تا جایگاه وزیر دادگستری نیز حضور داشت، رویکرد خود و شرایط آن دوره را چنین توصیف کرده است:
من مجبور بودم. آن روزها در برابر مرد مستبد و ناراحتی مثل رضاشاه قرار داشتم که اگر می‌فهمید با کسی رابطه دارم و با کسی خوش‌وبش می‌کنم دچار سرنوشت
تیمورتاش و
نصرت‌الدوله و
داور می‌شدم. من مخصوصا تظاهر به خشونت و بدرفتاری می‌کردم که کمتر کسی با من تماس بگیرد که مبادا دستگاه شهربانی مختاری برایم پاپوش بدوزد ... . در دوره رضاشاه هر دقیقه در اضطراب و نگرانی بودم که مبادا به یک اشاره شاه به زندان بیفتم. من در عین وزارت و صدارت یک موجود بدبختی بودم که هر لحظه در مخاطره زندان و مرگ بودم، به این جهت حق داشتم از اصول انسانیت خارج باشم!
1
--------------------------
منبع:
1. موسی فقیه حقانی،
یادداشت‌های یک روزنامه نگار (تحولات نیم‌قرن
تاریخ معاصر ایران از نگاه ابوالحسن عمیدی نوری)، ج 6، تهران، مؤسسه مطالعات
تاریخ معاصر ایران، 1396، ص 638.
