«خانم لسلی بلانگ [یا لزلی بلانش؛ Lesley Blanch] که کتابی با عنوان بیوگرافی شهبانو [: فرح شهبانوی ایران] در دست نگارش داشت معتقد بود که این کتاب به دلیل افراط در تعریف و تمجید از شهبانو به صورت کسل‌کننده‌ای درخواهد آمد و نیز می‌گفت که هر موقع مأموریت خود در نوشتن چنین کتابی را برای دوستانش بیان کرده، بلافاصله با این سؤال مواجه شده که چرا قصد دارد این همه محاسن برای ملکه کشوری قائل شود که در آنجا برای شکنجه دادن زندانیان، آنها را به تختخواب فلزی داغ می‌بندند و سرخ می‌کنند!.»[1]
نمایی از شکنجه کردن یک زندانی با استفاده از دستگاه آپولو
در یکی از اتاق‌های تمشیتِ کمیته مشترک ضد خرابکاری ساواک
