[3].
آیت‌الله العظمی سیدمحمدهادی میلانی به روایت اسناد ساواک، ج 3، ص 143. در ساعت 10 صبح روز 22 /8 /46 مأموران ساواک و شهربانی همراه با نماینده دادسرای شهرستان قم به منزل امام در قم یورش بردند و تا ساعت 13 روز یادشده، کلیه کتاب‌های امام که بنا بر گزارش ساواک بیش از ده‌هزار جلد بوده است، همراه با اوراق و اسناد تاریخی فراوان ضبط کردند و به ساواک انتقال دادند و درب منزل امام را بسته هرگونه رفت‌وآمدی را به آن منزل ممنوع اعلام کردند.
طبق گزارش ساواک در این بازرسی مدارک و اسناد مهمی به دست آنان افتاد از جمله:
الف) نامه‌ها و گزارش‌های چند تن از مقامات ارتشی که با امام در ارتباط بودند و نیز مقامات روحانی و سیاسی که در مورد مسائل گوناگون به امام نامه نوشته و پیشنهاداتی داده بودند و یا نظریه خواسته بودند؛
ب) طومارهایی که با امضای هزاران نفر از توده‌های مسلمان از اطراف و اکناف کشور به عنوان پشتیبانی از امام فرستاده شده بود؛
ج) پیش‌نویس اعلامیه‌هایی که امام صادر کرده بود؛
د) عکس‌های تاریخی امام با مردم در مراسم و رویدادهای گوناگون سیاسی؛
ه) اسامی افرادی که وجوهات در اختیار امام قرار داده بودند، که کشف آن از طرف ساواک نه تنها از نظر تاریخی زیان‌هایی به بار آورد، بلکه از نظر سیاسی نیز می‌توان گفت خطرهایی را متوجه افرادی کرد که دور از چشم ساواک با امام ارتباط داشتند.
قابل ذکر است نامه‌هایی که در سند به آنها اشاره شده است از آن جمله است. بدیهی است که نامه‌های مذکور را آیت‌الله میلانی در جریان مبارزه 15 خرداد 1342 به امام خمینی نوشته‌اند. رک: سیدحمید روحانی (زیارتی)، نهضت امام خمینی، ج 2، ص 383.
