خاطرات زندانبانی که مرید زندانی شد

سرتیپ کوهرنگی زندانبان آیت‌الله طالقانی گفت: آیت‌الله طالقانی یک سوخته‌دل بود و مظلومیت و درد را درک می‌کرد. همه مأموران زندان عاشق ایشان بودند.

به گزارش روابط عمومی و اطلاع رسانی موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، سرتیپ کوهرنگی زندانبان آیت‌الله طالقانی در مراسم بزرگداشت سی و پنجمین سالگرد رحلت آیت‌الله طالقانی خاطراتش را از این عالم و مجاهد بزرگ نقل کرد. وی گفت: آشنایی بنده با آقای طالقانی زمانی بود که من دانشجوی دانشگاه تهران بودم و با توصیه دوستان به مسجد هدایت رفتم و مجذوب ایشان شدم.

کوهرنگی خاطر نشان کرد:‌ من به علت اینکه دانشکده افسری نیز درس خواندم مسئولیت زندان قصر به بنده واگذار شده بود.

آن زمان زندان قصر هفت هزار زندانی داشت و وقتی وارد زندان شدم چون شرایط مناسب برای اجرای طرحم ندیدم سعی کردم بین زندانیان و زندانبانان رابطه برقرار شود و برای اجرای این ترتیب از بلندگو اعلام کردم هیچ مأموری حق توهین به زندانی ندارد.

وی ادامه داد: مأموری فردا به من گفت آیت‌الله طالقانی می‌خواهد شما را ببیند و من خدمت آقای طالقانی رسیدم. ایشان وقتی مرا دیدند صمیمانه مرا پذیرفتند و اظهار داشتند به قدری شما پشت بلندگو خوب صحبت کردید که از دیشب می‌خواستم شما را ببوسم و من دست آقا را بوسیدم و این بوسه من بر دست زندانی در آن زمان خیلی سر و صدا ایجاد کرد که زندانبانی دست زندانی را بوسید.

بنابه تاکید کوهرنگی آیت‌الله طالقانی دو خصیصه بسیار مهم داشت نخست اینکه در مقابل ظلم و ستم می‌ایستاد و در مقابل به ضعیف احترام فوق‌العاده می‌کرد و همه مأموران زندان عاشق آیت‌الله طالقانی بودند.

وی افزود: آیت‌الله طالقانی سوخته‌دل بود و درک می‌کرد مظلومیت و درد چیست.
https://iichs.ir/vdca.en6k49n6y5k14.html

سیاست چماق و هویج جلادان پهلوی

آنچه آمریکا را به تحمیل کاپیتولاسیون سوق داد

شرقی که غرب به ما شناساند

نشست رونمایی از کتاب «شاهنامه‌ای برای شاه» برگزار می‌شود

«بسیج، نماد ایثار در دوران دفاع مقدس» در آیینه تصاویر

خاطرات زندانبانی که مرید زندانی شد