جهانگیر آموزگار فرزند نخست حبیبالله آموزگار در سال 1298ش در تهران متولد شد. او پس از پایان تحصیل در رشته اقتصاد در دانشگاه تهران، مدتی کوتاه به استخدام شهرداری تهران درآمد و سپس به وزارت دارایی منتقل شد. پس از چندی با توجه به شیفتگی پدرش به ایالات متحده امریکا برای ادامه تحصیل راهی آن دیار شد و مدرک فوقلیسانس و دکترای خود را در رشته اقتصاد از دانشگاه کالیفرنیا دریافت کرد. جهانگیر آموزگار پس از پایات تحصیل به تدریس اقتصاد در همان دانشگاه پرداخت و به علت تخصص در امور اقتصادی به عضویت در جامعه اقتصادیون امریکا درآمد و مدال علمی به خاطر تحقیقات خود از انجمن ملی علوم اجتماعی امریکا دریافت کرد.
او در سال 1335 به ایران بازگشت و به عنوان مشاور اقتصادی سازمان برنامه و بودجه مشغول به کار شد و در سال 1340 مشاور شورای پول و اعتبار شد. از دیگر مشاغلی که در این سال به آن دست یافت عضویت در شورای عالی اقتصاد، عضویت در هیئت مدیره بانک ملی ایران، ریاست هیئت مدیره شرکت بازرگانی خارجی و ریاست هیئت مدیره شورای عالی شرکت ملی نفت ایران (1341) بود. در همین دوران به همراه برادر خود جمشید آموزگار باشگاه امرسون را تشکیل دادند که هدف آن بررسی سیاستهای عمرانی در ایران بود.
جهانگیر آموزگار که به سیاستهای امریکا در ایران مایل بود، در تیر ماه 1340 از سوی دکتر علی امینی نخست‌وزیر، ابتدا به وزارت بازرگانی و پس از چندی به وزارت دارایی منصوب شد. پس از برکناری دکتر امینی، جهانگیر آموزگار به عنوان وزیرمختار امور اقتصادی ایران در سال 1342 راهی امریکا شد و پس از چندی به سفیر اقتصادی ایران در امریکا تبدیل شد. او هیچگاه به ایران بازنگشت و در حال حاضر نیز در امریکا اقامت دارد. پس از انقلاب مدتی به همکاری با بانک جهانی پرداخت و تالیفاتی چند در زمینه اقتصاد به زبان انگلیسی دارد. جهانگیر آموزگار در کتابی تحت عنوان فراز و فرود دودمان پهلوی به بررسی علل سقوط این سلسله از دیدگاه خود پرداخته و این کتاب به فارسی نیز ترجمه شده است.
از جهانگیر آموزگار 116 برگ سند درخصوص امور اقتصادی و 6 قطعه عکس در مؤسسه مطالعات
تاریخ معاصر ایران موجود است.
