[1]. یراوند آبراهامیان،
ایران بین دو انقلاب: درآمدی بر جامعه‌شناسی سیاسی ایران معاصر، ترجمه احمد گل‌محمدی و محمدابراهیم فتاحی، تهران، نشر نی، چ نهم، ص 556.
[2]. مازیار بهروز،
شورشیان آرمان‌خواه (ناکامی چپ در ایران)، تهران، انتشارت ققنوس، 1392، چ سیزدهم، صص 88-86.
[3]. ف. جوانشیر،
مائوئیسم و بازتاب آن در ایران، تهران انتشارات حزب توده، ۱۳۵۹، ص 157.
[5]. علی رهنما،
چپ رادیکال در ایران، انقلابیون مارکسیست ایران، ترجمه پوریا پرندوش، نگاه معاصر، 1400، ص 235.
[6]. هوشنگ تیزابی،
انتقاد از فرویدیسم و علل اساسی شکست جریان سیاهکل، تهران، انتشارات جنگل، 1355، ص 37.
[8]. بیژن جزئی،
نبرد با دیکتاتوری، تهران، انتشارات مازیار، 1358، ص 39.
[9]. بیژن جزنی،
5 رساله از چریک فدایی خلق، بی‌جا، نشر 19 بهمن، صص 5-6.
[11]. مسعود احمدزاده،
مبارزۀ مسلحانه: هم استراتژی هم تاکتیک، بی‌جا، بی‌نا، 1359، ص 22.
[12]. حمید مؤمنی،
پاسخ به فرصت‌طلبان درمورد «مبارزۀ مسلحانه: هم استراتژی هم تاکتیک»، بی‌جا، بیدسرخی، 1358، ص 2.
[13]. مهدی خانباباتهرانی،
نگاهی از درون به جنبش چپ ایران: گفت‌وگوی حمید شوکت با مهدی خانباباتهرانی، تهران، شرکت سهامی انتشار، بی‌تا، ص 60.
