[1]. محمدتقی راشد محصل،
کتیبههای ایران، تهران، دفتر پژوهشهای فرهنگی، 1380، ص 52.
[2]. عبدالله مستوفي،
شرح زندگاني من، ج1، تهران، زوار، 1341، ص 110.
[3]. شوكو اوكازاكي، «قحطي بزرگ سال 1288 در ايران»، ترجمه هاشم رجبزاده،
آينده، سال 12، ش3-1، 1365، ص 28.
[4]. عبدالله مستوفي، همان.
[5]. محمدعلي غفاري،
خاطرات و اسناد، محمدعلي غفاري، به تصحيح منصوره اتحاديه و سيروس سعدونديان، تهران، تاريخ ايران، 1361، ص 41.
[6]. محمدعلی سیاح محلاتی،
خاطرات حاج سیاح، به کوشش حمید سیاح، تهران، کتابخانه ابن سینا، 1346، ص 166.
[7]. فریدون آدميت و هما ناطق،
افکار اجتماعی و سیاسی و اقتصادی در آثار منتشرنشده دوران قاجار، تهران، آگاه، 1356، ص 79.
[8]. ونسا مارتین،
عهد قاجار؛ مذاکره، اعتراض و دولت در ایران قرن سیزدهم، ترجمه حسن زنگنه، تهران، ماهی، ۱۳۹۷، ص 147.
[9]. عبدالحسینخان سپهر،
مراتالوقایع مظفری، به تصحیح عبدالحسین نوایی، ج 1، تهران، 1386؛ سهامالدوله بجنوردی،
سفرنامه خراسان و کرمان، تهران، توس، 1374.
[10]. یرواند آبراهامیان،
تاریخ ایران مدرن، محمدابراهیم فتاحی، تهران، نشر نی، ۱۳۹۳، ص 86.
[11]. عبدالحسینخان سپهر، همان، ص 415.
[12]. روزنامه
ایران سلطانی، س 56، ش 8 (1321ق)، ص 6.